The Meg (2018)

IMDb: www.imdb.com/title/tt4779682/

Ik ben mijn fietssleutel kwijt. Dat overkomt me eigenlijk nooit. Ik ga er prat op dat ik niets kwijtraak. Wat is prat? Google leert dat prat voor het eerst in 1546 op schrift werd aangetroffen. Nu betekent het fier, trots en hovaardig. Eigenaardig, ik dacht dat het iets zou betekenen als ‘zeker zijn van je zaak’. Toch ben ik ook trots en mijn trots is gekrenkt. Bij het starten van de reclame besluit ik dan toch maar te checken of ik mijn fiets wel op slot heb gezet. Ja, toch wel. Een geruststelling dat hij niet gestolen is. Want wat moet ik zonder fiets? Ik voel me dan (geestelijk) gehandicapt. Terug in de bioscoop kan ik mijn fietssleutel alsnog niet vinden. Ik probeer het van me af te zetten want ik heb een reservesleutel. Ik ben minder in paniek dan ik verwacht had. Zou ik dan toch nog een normaal persoon worden?

Op 19 oktober 2015 keek ik mijn 2500^e film; ik heb natuurlijk een Excel-lijst. Er bleken korte films en andere onreinheden in mijn lijst te staan dus uiteindelijk keek ik pas in december 2015 mijn 2500^e film. Afgelopen maand (juli 2018) had ik nummer 3000 te pakken. Ik was van plan het op Faceboek te posten maar ik was onvoldoende gemotiveerd. De film kreeg de volgende tagline in mijn lijst: “The Rock is de gorillafluisteraar. Het computerspel zit erin maar daar is het dan ook mee gezegd. Zo plat als een dubbeltje.” Film nummer 3006 is vergelijkbaar. Precies wat ik verwachtte maar toch was ik teleurgesteld. Dus misschien was het toch niet wat ik verwachtte. Of hoopte ik op iets anders. Hoop en verwachting liggen dicht bij elkaar.

Ik was niet direct van plan wat te schrijven maar na het kijken van verschillende teleurstellende reviews op Youtube, dacht ik toch even een duit in het zakje te doen. Een spreekwoord dat geen Google behoeft.

Zoals eerder geschreven, heb ik iets met haaien en op The Meg zit ik al jaren te wachten. Gebaseerd op een boek uit 1997 waarvan de rechten al in 1996 verkocht werden aan een filmmaatschappij. Meerdere keren is begonnen aan een script maar het kwam nooit tot een film. Maar nu wel. Met Jason Statham! En Dwight van The Office US (Rainn Wilson). Ook bijzonder dat deze film in de bioscoop draait; van de ruim vijftig haaienfilms die ik gezien heb, gebeurde dat zelden. Ben ik nou nog niet aan de review begonnen? Dit wordt een lang verhaal.

The Meg gaat over de jacht op een Megalodon (antieke haai van vijfentwintig meter) die ontsnapt uit de diepste kloof van de oceaan nadat onderzoekers van een onderwaterstation een of ander koudefront doorbreken. Schiet toch opeens lekker op met de review want dat was het verhaal van de film.

Dan mijn messcherpe analyse. Het gaat mis bij de basis: een high budget B-film. Dat is vloeken in de kerk. Ook zo’n spreekwoord waarvan je meteen weet wat het betekent. Maar niet helemaal passend, eigenlijk, zoals men gewoon is spreekwoorden te gebruiken. Wat ik bedoel te zeggen, is dat deze twee aspecten vaak niet goed samengaan. Want een groot budget betekent serious business maar een B-film betekent silly business. Soms werkt het wel, bijvoorbeeld bij Piranha 3D. Wat is het verschil? Humor, bloed en borsten. Eigenlijk de basis voor elke goede B-film. The Meg heeft geen van deze eigenschappen (rated PG-13). Er zijn een paar grapjes waardoor ik moest gniffelen (Statham: “Just keep swimming.”, Wilson: “Don’t you watch Shark Week?”) maar de film was onvoldoende zelfbewust. Prima bij een serieuze poging, maar dat is The Meg niet. Het valt dus tussen wal en schip. Of beter: het raakt kant noch wal.

Wat blijft er dan over? Een standaard haaienfilm zoals alle anderen die grotendeels een combinatie is van Jaws, Jaws 3D, Deep Blue Sea en DeepStar Six. Alhoewel ik het leuk vind om alle overeenkomsten te zien, vind ik het wel erg mager om deze films in de mixer te gooien en dat een nieuwe film te noemen. Zeker als het al vijftig keer gedaan is. Enige overeenkomsten:

- Jaws: De scènes met de haaienkooi, de tracker in de vin, het gif om de haai te doden, de kraan die afbreekt, de boot die meegesleept wordt. “the bitemarks don’t match”, de haai die op de boot springt en natuurlijk het hondje Pippin wat verrekte veel lijkt op Tippet.

- Jaws 3D: Het onderwaterstation, de frontale aanval van de haai, de rijke en eigenzinnige eigenaar (ook Deep Blue Sea) en de teleurstelling van de kleine haai en dat er dan nog een grotere blijkt te zijn.

- DeepStar Six: een onderwaterstation dat onderzoek doet op grote diepte en reddingsacties.

Ik kan nog wel even doorgaan maar ik wil niet de twee kantjes overschrijden.

Er zijn niet veel films over Megalodon terwijl het concept angstaanjagend kan zijn. Het probleem is dat het standaard haaienscript niet voldoet. Waarom niet? Waar de haai in Jaws nog 7½ meter was, is The Meg 25 meter (in het echt beide kleiner). Een witte haai zoals in Jaws eet voornamelijk zeehonden die zo groot zijn als een klein mens. Voor een Megalodon zou een mens niet erg interessant zijn, je kan rechtop staan als hij zijn bek open heeft. Vergelijk met jezelf: als je honger hebt, ga je toch ook geen goudvissen eten? Je moet dus wat anders verzinnen. Anders blijf je hongerig.

Een beetje onsamenhangend verhaal zonder een echte conclusie. Mijn beoordelingssysteem is ook veranderd (bad+-, medium+- en good+-). Deze krijgt een bad. Dat is ongeveer een vier geloof ik.

Als bonus nog wat taglines die ik schreef voor een paar echte B-films:

- 3-Headed Shark Attack: AKA vervuilingshaai die zichzelf opeet op het eind. Goede CGI en splatter maar geen humor en geen blote borsten!

- Sharkansas Women's Prison Massacre: Met prehistorische zandhaaien. Soms is bagger met grote tieten gewoon bagger. Cool einde: “Shit on a cracker”.

- Ice Sharks: Naar pis stinkende Groenland-haaien zagen zich door het ijs met hun vinnen. Paar vermakelijke momenten.

- Atomic Shark: Nucleaire haai is zo heet dat hij de hele tijd in brand staat. Af en toe leuke onzin maar onvoldoende.

- Dam Sharks: Haaien bouwen een dam met lijken en ledematen. Geen idee waarom. Wel slecht, niet dom genoeg.

- Creature: Benchley kopieert eigen werk en creëert een auto-evoluerende haai-mens-monster.

- Empire Of The Sharks: Waterworld door The Asylum met telepathische haaienbezweerders. Geen grapjes.

- Toxic Shark: Gif-spuitende haai verandert mensen in een soort vleesetende zombies.

- 5 Headed Shark Attack: Eerst vier hoofden maar er groeit er nog een uit zijn staart. Voornamelijk gebaseerd op Jaws 3. Saai.