woensdag 11 juli 2012

The Deliberate Stranger (1986)




Driemaal is scheepsrecht. Three strikes you're out. Alle goede dingen bestaan in drieën (maar niet alle dingen die uit drie bestaan, zijn goed). Drie ei is een paasei. Allemaal spreekwoorden met drie erin. Slechts de tweede slaat op de drie slechte films op rij. De derde ook na mijn toevoeging. Drie ei is een paasei slaat in deze context nergens op. Mede doordat films geen paaseieren zijn. Ik weet eigenlijk helemaal geen context waarin je dat spreekwoord zou kunnen gebruiken. Behalve met Pasen als ik drie eieren heb gegeten. Ik vermoed dat ik dat misschien ook wel heb gedaan dit jaar. Zeker als het gaat om de eieren in de gerechten die werden geserveerd bij de Paasbrunch. Maar misschien ook wel drie eieren zo uit 't vuistje. Dat is ook een eigenaardig spreekwoord, niet? Kaas uit 't vuistje. Het betekent dat je geen mes en vork gebruikt. In principe kun je het dus altijd gebruiken als je bijvoorbeeld een Mars eet. Niet als je in Seinfeld speelt, bedenk ik me nu, daar was een aflevering waarin ze een Mars en ander snoepgoed met mes en vork aten. Niet uit het vuistje dus.

Ted Bundy heeft bekend 30 vrouwen te hebben vermoord. Waarschijnlijk waren het er veel meer, misschien wel 100. Of nog meer. Volgens Wiki was hij ook een necrofiel, hij verkrachtte zijn slachtoffers in ieder geval ook voor de dood. Probleem bij Ted Bundy is dat hij een pathologische leugenaar, gladde prater en een charmeur was. Hij veranderde zijn verhaal steeds en omdat er bijna geen direct bewijs is gevonden, kan eigenlijk niets met zekerheid over hem gezegd worden. Het is wel een interessant verhaal, maar het staat heel gedetailleerd op Wiki en omdat de film verder niks toevoegt en ik amper geïnspireerd ben, heb ik geen zin om daar heel uitgebreid over op te schrijven.

De film richt zich op het volwassen leven van Bundy, vanaf dat hij pas begonnen is met moorden tot zijn uiteindelijke executie. Tussendoor ontsnapt hij tweemaal. Tijdens zijn laatste ontsnapping valt hij vier vrouwen aan waarvan hij één aanrandt, twee ernstig mishandelt en twee vermoordt. En dat allemaal in 15 minuten. Deze gruwelijke kant van Bundy komt niet tot amper in beeld waardoor je dus helemaal geen goed beeld van deze man krijgt. Ja, hij komt over als een aardige vent. Op zich is dat wel goed gedaan en kenmerkend voor Bundy maar zonder zijn andere kant te zien, blijft het geheel erg oppervlakkig. Ook passend bij Bundy trouwens. Het is echter vooral de tegenstelling van de twee kanten die het karakter van Bundy uiteindelijk interessant maken.

Mijn advies voor filmmakers die een film willen gaan maken over een seriemoordenaar: vraag een forensisch psycholoog om te vertellen over de complexiteit van het te verfilmen karakter. Voor de geïnteresseerden: lees het verhaal op Wiki, dat scheelt je twee uur. De film duurt er drie. En dat is een mooie verwijzing naar het begin waarmee ik ook bewijs dat niet alle dingen in drie goed zijn. Pluspunt van de film is de feitelijkheid en dat voorkomt een extreem laag cijfer: een vijf.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten