Het vermogen van filmmakers om een prima verhaal te
verpesten tot een uitermate matige film blijft me verbazen. Ik doel hiermee op
waargebeurde verhalen waar inhoudelijk eigenlijk niets meer aan hoeft te
gebeuren. Het enige wat nodig is, is een goed script en een handjevol goede
acteurs. In Amerika is vooral aan het laatste een groot gebrek. Gevolg: wederom
een teleurstellende verfilming van het levensverhaal van Ed Gein. Gisteren
wilde ik al een review schrijven naar aanleiding van Deranged (1974) maar die
film week zoveel af van de gebeurtenissen dat ik het exemplaar van vandaag
wilde afwachten. En ik ben alweer teleurgesteld! Maar niet boos. Alhoewel mijn
therapeut daar heel anders over denkt.
Ed Gein wordt vaak genoemd in het rijtje van beruchte
Amerikaanse seriemoordenaars terwijl hij officieel geen seriemoordenaar is.
Ondanks zijn gruwelijke daden bekende hij slechts twee moorden. Vermoed werd wel
dat hij voor meer moorden verantwoordelijk was. Dit naar aanleiding van de
gevonden lichaamsdelen in zijn huis... Ed Gein stond model voor een aantal
beroemde fictieve seriemoordenaars. De meest bekende is Norman Bates uit Psycho
(1960). Twee andere grootheden
zijn Buffalo Bill uit The Silence Of The Lambs (1991) en Leather Face uit The
Texas Chain Saw Massacre (1974).
Gein wordt geboren in 1906 in een piepklein dorp in
Wisconsin, Plainfield. Zijn vader is een mishandelende alcoholist en moeder is
geobsedeerd met het geloof en de onreinheid van vrouwen. Even kort door de
bocht: Gein vormt uiteindelijk een symbiotische eenheid met moeder die
waarschijnlijk alleen maar sterker wordt na het overlijden van vader. Gein
blijft zijn hele leven thuis wonen en verzorgt zijn moeder nadat ze een aantal
beroertes krijgt. Als Gein 39 is, overlijdt moeder. En dan wordt het hommeles!
Overeenkomstig met het verhaal van Psycho spijkerde Gein in
de loop der jaren alle kamers van zijn huis dicht en woonde hij slechts in de
woonkamer en keuken. Hij zette zijn moeder niet op (zoals Norman Bates)
alhoewel hij wel probeerde haar op te graven, wat niet lukte. Gein groef wel
een aantal andere vrouwen op. Alhoewel het opgraven van lijken al een
eigenaardige zaak is, was wat hij met de lichamen deed nog wel wat raarder. Bij
zijn arrestatie werden verschillende zeer vreemde voorwerpen gevonden. Bijvoorbeeld:
stoelen bekleed met menselijke huid, vier neuzen, kommetjes gemaakt van
schedels, negen maskers van menselijke huid (Dead Skin Mask), tien hoofden van
vrouwen waar de bovenkant van afgezaagd was, een riem van tepels en een doos
met negen vulva’s... Ed Gein wordt gearresteerd kort nadat hij een vrouw
van een kruidenier heeft vermoord. Als de politie zijn huis binnenvalt, vinden
ze de vrouw ondersteboven aan de enkels opgeknoopt met de benen wijd, onthoofd
en geheel "gutted". Voor de liefhebbers: zoek op Google naar Ed Gein
bij afbeeldingen.
Ik kan gemakkelijk nog een paar kantjes volschrijven over
deze man maar het moet een beetje behapbaar blijven voor deze blog. Gein werd
uiteindelijk levenslang opgenomen in een gesticht, hij bleek schizofreen. En
het laatste is waar de film totaal de mist in gaat: Gein was waarschijnlijk
vooral een hele vreemde, teruggetrokken man die op de meest extreme manier
poogde de symbiose met moeder te herstellen. Daar is in de film niets van terug
te zien. Wel lijkt het een redelijke weergave van de feiten, maar daarvoor kun
je ook Wiki lezen.
Voor de mensen die denken dat dit soort dingen alleen in
Amerika gebeuren wil ik even vermelden dat er in Nederland in 2005 een man
tijdens carnaval zijn moeder vilde, daar een jasje van maakte en er vervolgens
mee over straat ging. Mogelijk dat er een onbewust psychodynamisch principe
schuilgaat achter een dergelijke daad. Niet dat dat de film beter maakt: een
vijf. Next up: Bundy!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten