dinsdag 10 juli 2012

In The Light Of The Moon (2000)




Het vermogen van filmmakers om een prima verhaal te verpesten tot een uitermate matige film blijft me verbazen. Ik doel hiermee op waargebeurde verhalen waar inhoudelijk eigenlijk niets meer aan hoeft te gebeuren. Het enige wat nodig is, is een goed script en een handjevol goede acteurs. In Amerika is vooral aan het laatste een groot gebrek. Gevolg: wederom een teleurstellende verfilming van het levensverhaal van Ed Gein. Gisteren wilde ik al een review schrijven naar aanleiding van Deranged (1974) maar die film week zoveel af van de gebeurtenissen dat ik het exemplaar van vandaag wilde afwachten. En ik ben alweer teleurgesteld! Maar niet boos. Alhoewel mijn therapeut daar heel anders over denkt.

Ed Gein wordt vaak genoemd in het rijtje van beruchte Amerikaanse seriemoordenaars terwijl hij officieel geen seriemoordenaar is. Ondanks zijn gruwelijke daden bekende hij slechts twee moorden. Vermoed werd wel dat hij voor meer moorden verantwoordelijk was. Dit naar aanleiding van de gevonden lichaamsdelen in zijn huis... Ed Gein stond model voor een aantal beroemde fictieve seriemoordenaars. De meest bekende is Norman Bates uit Psycho (1960). Twee andere grootheden zijn Buffalo Bill uit The Silence Of The Lambs (1991) en Leather Face uit The Texas Chain Saw Massacre (1974).

Gein wordt geboren in 1906 in een piepklein dorp in Wisconsin, Plainfield. Zijn vader is een mishandelende alcoholist en moeder is geobsedeerd met het geloof en de onreinheid van vrouwen. Even kort door de bocht: Gein vormt uiteindelijk een symbiotische eenheid met moeder die waarschijnlijk alleen maar sterker wordt na het overlijden van vader. Gein blijft zijn hele leven thuis wonen en verzorgt zijn moeder nadat ze een aantal beroertes krijgt. Als Gein 39 is, overlijdt moeder. En dan wordt het hommeles!

Overeenkomstig met het verhaal van Psycho spijkerde Gein in de loop der jaren alle kamers van zijn huis dicht en woonde hij slechts in de woonkamer en keuken. Hij zette zijn moeder niet op (zoals Norman Bates) alhoewel hij wel probeerde haar op te graven, wat niet lukte. Gein groef wel een aantal andere vrouwen op. Alhoewel het opgraven van lijken al een eigenaardige zaak is, was wat hij met de lichamen deed nog wel wat raarder. Bij zijn arrestatie werden verschillende zeer vreemde voorwerpen gevonden. Bijvoorbeeld: stoelen bekleed met menselijke huid, vier neuzen, kommetjes gemaakt van schedels, negen maskers van menselijke huid (Dead Skin Mask), tien hoofden van vrouwen waar de bovenkant van afgezaagd was, een riem van tepels en een doos met negen vulva’s... Ed Gein wordt gearresteerd kort nadat hij een vrouw van een kruidenier heeft vermoord. Als de politie zijn huis binnenvalt, vinden ze de vrouw ondersteboven aan de enkels opgeknoopt met de benen wijd, onthoofd en geheel "gutted". Voor de liefhebbers: zoek op Google naar Ed Gein bij afbeeldingen.

Ik kan gemakkelijk nog een paar kantjes volschrijven over deze man maar het moet een beetje behapbaar blijven voor deze blog. Gein werd uiteindelijk levenslang opgenomen in een gesticht, hij bleek schizofreen. En het laatste is waar de film totaal de mist in gaat: Gein was waarschijnlijk vooral een hele vreemde, teruggetrokken man die op de meest extreme manier poogde de symbiose met moeder te herstellen. Daar is in de film niets van terug te zien. Wel lijkt het een redelijke weergave van de feiten, maar daarvoor kun je ook Wiki lezen.

Voor de mensen die denken dat dit soort dingen alleen in Amerika gebeuren wil ik even vermelden dat er in Nederland in 2005 een man tijdens carnaval zijn moeder vilde, daar een jasje van maakte en er vervolgens mee over straat ging. Mogelijk dat er een onbewust psychodynamisch principe schuilgaat achter een dergelijke daad. Niet dat dat de film beter maakt: een vijf. Next up: Bundy!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten