maandag 16 januari 2012

Contagion (2011)




Deze film sluit mooi aan op mijn voorlaatste review van Warrior, in de zin dat ook Contagion de grenzen van Hollywood verkent. En op een meer geslaagde manier dan Warrior. Nu ik dat zo expliciet zit te beweren, begin ik meteen te betwijfelen of ik dat ook kan beargumenteren. Het antwoord is ja. Dit antwoord kwam niet direct, ik heb daarvoor een aantal pogingen gedaan om het hier op te schrijven maar heb de tekst weer geschrapt. Daar zie je natuurlijk niets van als lezer. Maar ik dwaal af.

In overeenstemming met de Hollywood-traditie is het verhaal eenvoudig. Een dodelijk virus breekt uit en een aantal knappe koppen en hoge piefen moeten voorkomen dat de hele wereld overlijdt. Niet alleen een eenvoudig verhaal maar ook een tweedehands verhaal. Normaliter ben ik dol op tweedehands spullen maar met films werkt dat anders. Tweedehands spullen zijn meestal unieker dan nieuwe spullen maar films van tweedehands verhalen zijn juist meer van hetzelfde dan films van nieuwe verhalen. Maar ik dwaal af.

Outbreak (1995 met Dustin Hoffman) is wat betreft verhaal bijna identiek aan Contagion en waarschijnlijk het meest bekend van de virusfilms. Daarnaast zijn er nog vele zombiefilms die een vergelijkbaar verhaal hebben. Het grootste verschil tussen zombiefilms en virusfilms is dat het bij de laatste gaat over het vinden van een remedie en bij de eerste om het niet opgegeten te worden. Ook vrij belangrijk. Ik schiet echt totaal niet op met mijn verhaal, ik had al veel verder willen zijn. Even de vaart erin.

Wat Contagion een goede film maakt, is de droge, zakelijke vertelstijl. Bij dergelijke films, en bij Hollywoodfilms in het algemeen, gaat een groot gedeelte van de gebeurtenissen gepaard met grote opwinding, snelle actie, diepe drama’s en ander hysterisch gedoe die je in het dagelijks leven eigenlijk nooit tegenkomt. Door dit (grotendeels) weg te laten, ontstaat een interessante en geloofwaardige film over de uitbraak van een onbekend en dodelijk virus. Grotendeels, want ook Contagion heeft zich enigszins laten besmetten met het Hollywoodvirus. Want Matt Damon, jawel, speelt de vriendelijke vader die zijn dochter koste wat kost wil beschermen nadat hij zijn vrouw en zoon heeft verloren. Meer woorden wil ik daar niet aan vuilmaken.

Alles bij elkaar opgeteld kom ik tot een positieve waardering van deze film. Dat komt mede door een waarschuwing van een vriend dat Contagion meer een documentaire is dan een horror of thriller. En dat is een goede kijkinstructie. Best spannend, geloofwaardig in beeld gebracht en ga vooral wat te drinken pakken als Matt Damon in beeld komt. Zeveneneenhalf uit tien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten