Misbaksel: mis·bak·sel,
het
Het gaat in
dit geval om het type van het eerste soort. De film dan. Je zou van de maker
kunnen zeggen dat hij van het tweede soort is. Ik moest ook denken aan een
mogelijk letterlijke betekenis van het woord: een product dat tijdens het
bakken mislukt is. Waarschijnlijk doordat een onkundige bakker aan het werk is
geweest. Het recept was goed en de ingrediënten waren er, maar om echt iets
lekkers op tafel te kunnen zetten moet je wel een beetje kunnen koken.
In dit
geval heeft de maker gedacht: Ik weet het recept voor een succesvolle Tarantinofilm,
dus ik kan een Tarantinofilm maken. Dat is hetzelfde als ik zou zeggen: ik heb
de handleiding om een houten vloer te leggen, dus ik kan een houten vloer
leggen. En we weten allemaal dat dat niet het geval is.
Ingrediënten
voor een Tarantinofilm: misdaad, een a-chronologische vertelstijl, hippe muziek
uit de jaren zestig & zeventig maar net niet bekend, dialogen die catchy
zijn maar eigenlijk nergens over gaan, een paar sexy chickies zonder dat ze
plastic zijn, geweld (niet teveel) en bekende acteurs in een ongewone rol. Allemaal
in verhouding in een grote pot flikkeren en dan goed roeren. Niet vergeten
talent toe te voegen. Maar dat was net uitverkocht bij de supermarkt. Resultaat:
een misdaadfilm waar je eerst verward naar zit te kijken, dan boos en
uiteindelijk verveeld en geïrriteerd door het ellenlange gelul over niks.
Opvallend
in deze film: Bruce Willis als ouwe en verrotte cocaïne gangster en Forest Whitaker
als psychopaat. Verder valt er niets op aan deze film behalve de extreem saaie
dialogen. En die zijn als misbaksel eigenlijk best interessant omdat ze laten
zien zien dat je talent nodig hebt om iets bijzonders te maken dat ogenschijnlijk
simpel is. Ik moet denken aan mensen die bij een Picasso zeggen: Dat kan mijn
nichtje ook. Niet dus. Een gedicht is ook niet enkel een verzameling woorden.
Conclusie: het geheel is meer dan de som der delen.
Het verhaal
laat ik achterwege, dat heeft de regisseur ook gedaan. Wel nog een beoordeling
uit mijn duim zuigen: vier uit tien. Lekker laten liggen dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten