Standaard Hollywoodfilm. Na een vliegtuigcrash midden in de
winter van Alaska moet een groepje oliewerkers de kou en een roedel wolven zien
te overleven. Een van de oliewerkers is toevallig een geboren leider en heeft
een tragisch liefdesverhaal waar de film steeds naar kan flashbacken. Gelukkig
doet het romantische verhaal er verder totaal niet toe. Categorie film: survival
adventure. In IMDB-termen een action-thriller-drama.
Tja, en nu? Dat is maar een heel minimale alinea voor een
review. Terwijl ik eigenlijk niet zoveel meer te melden heb. Niet over de film
en in het algemeen ook niet. Natuurlijk komt er aan het eind van dit verhaal
nog iets van een conclusie en een beoordeling, dat is ook weer een paar regels.
En deze opvultekst vult ook weer een alinea, zo heb ik in totaal dan al drie
alinea’s volgeschreven. Dat is echter nog steeds vrij weinig vergeleken met
voorgaande verhaaltjes en ik probeer elke keer wel ongeveer dezelfde lengte aan
te houden. Daarom ben ik maar aan een nieuwe alinea begonnen, zo schiet het
iets meer op. Elke witregel komt weer een stukje dichterbij het einddoel. (Bij
het herlezen heb ik deze witregel verwijderd waardoor dit stukje tekst nog
minder inhoud heeft gekregen!)
Alhoewel ik op deze manier probeer het hele vel vol te
lullen, merk ik dat ik nu een beetje stilval. Wellicht is er dus meer sprake
van algehele nietszeggendheid dan alleen maar nietszeggendheid van de film. Of
een combinatie van beide, dat is misschien waarschijnlijker. Want de film was
ook behoorlijk nietszeggend. Op momenten wel redelijk spannend trouwens. Het
verhaal was minimalistisch, dat helpt bij mij ook altijd in de waardering. Niet
opleuken waar dat niet nodig is. Ga ik nu toch nog wat inhoudelijks zeggen?
Waar het verhaal minimalistisch was, waren de
geluidseffecten dat niet. De oorverdovende wind die de hele tijd waaide, begon
me al snel de keel uit te hangen waardoor ik hoopte dat ze snel het bos zouden
bereiken. Het gegrom van de wolven had iets hilarisch, volgens de geluidseffecten
waren ze met ongeveer honderd en leken het meer op gigantische monsters dan op
wolven. Dit alles kan ook veroorzaakt zijn doordat het een slechte download
was, daar kan nog wel eens iets misgaan in het geluid.
Misschien dat de overkill aan geluid diende om het
gebrekkige budget voor de special effects te compenseren. Want de wolven zijn
amper in beeld. In principe kan dat prima werken voor de spanning. Maar op
momenten dát er eentje in beeld is, moet je ‘m ook wel goed laten zien. Nu had
ik het gevoel dat ik het gemist had doordat ik met mijn ogen knipperde.
Hoera! Het papier is vol! Niet onverdienstelijk, al zeg ik
het zelf. Ik wil nog toevoegen dat ik het einde kul vond. Alles bij elkaar vind
ik deze film een gemiste kans, het had met weinig extra moeite een goede en
spannende survival adventure kunnen zijn. Nu is het slechts zes uit tien.
Dertien in een dozijn dus. Alhoewel dat letterlijk dertien uit twaalf is. En
dat is natuurlijk een extreem hoge score!
I make lists all the time :-)
BeantwoordenVerwijderen