Survival òf the fitness. Of niet hè. Aldus
de mannen van de radio. Zo ook hier. Eigenlijk is Battle Royale een moderne
uitvoering van Lord Of The Flies. Maar er zitten ook elementen in die passen
bij het verhaal van Nineteeneightyfour die ik niet goed kan benoemen. Misschien
loop ik wat te hard van stapel en zijn er ook mensen die de film niet gezien
hebben. Beginnen bij het begin is dan het devies. Wie weet wat een devies
eigenlijk is?
Het nieuwe millennium is begonnen en in Japan breekt de
crisis uit. Miljoenen arbeiders zijn werkloos en kinderen weigeren naar school
te gaan. Hierdoor slaat de angst toe bij de volwassenen. Om de jeugd in het
gareel te houden, wordt een nieuwe wet aangenomen. Deze wet staat toe dat eens
in de zoveel tijd een groep jongeren op een eiland wordt gedropt die moeten
vechten op leven en dood. Iedereen krijgt een ander wapen, bijvoorbeeld een
mitrailleur, een bijl of een verrekijker. Er zijn geen regels, degene die na
drie dagen nog leeft, wint. Slechts één kan het eiland levend verlaten. Om te
voorkomen dat meerdere personen overleven en in de gaten te houden wie er
leeft, draagt iedereen een exploderende halsband. Klinkt bekend, niet? Dat van
die halsband dan, dat is wel eerder gedaan. In ieder geval in The Running Man
(1987) met Arnold Schwarzenegger en Wedlock (1991) met Rutger Hauer.
Een klas van 42 leerlingen wordt op het eiland gedropt. Goed
voor 41 doden die behoorlijk bruut in beeld gebracht worden. Een gewelddadige
film, dat zeker. En ook erg kil, sommige leerlingen doen al snel fanatiek mee
aan het spel en vermoorden zonder blikken of blozen hun klasgenoten. In dat
kader heeft de film overeenkomsten met Lord Of The Flies: Hoe lang houdt het beschaafde
en sociale in de mens stand als je leven op het spel staat? Het grote verschil
tussen de twee films is dat de dood in Battle Royale veel explicieter aanwezig
is waardoor de deelnemers sneller tot extreme acties overgaan. Blablabla, wat
een kletspraat eigenlijk.
Op
Wikipedia las ik wat interessants over deze film: “As a fifteen year old, Kinji
Fukasaku was made to work in an ammunitions factory with his class during World
War II. In July 1945, the factory came under artillery fire. The
children could not escape so they dived under each other for cover. The surviving members of the class
had to dispose of the corpses.” Zo over van de werkelijkheid staat de
film dus niet… Andere maatschappijkritische noten die je erin zou kunnen zien,
zijn bijvoorbeeld: Wat gebeurt er als je kinderen een wapen geeft? En: De angst
van volwassenen voor de jeugd.
Goed, heel veel te zeggen over deze film. Ik vond hem vooral
goed vanwege het (toen nog) originele verhaal en het compromisloze geweld. Ook interessante
vanwege de verschillende maatschappijkritische kanttekeningen die de film
plaatst, acht uit tien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten