woensdag 16 november 2011

Margin Call (2011)


Oplichters zijn het! Maar hoe ze het doen, of wat ze doen, wordt me na het zien van Margin Call nog steeds niet duidelijk. Het mysterie van de beurs. Eigenlijk is het een grote goocheltruc. Een soort machine. Aan de ene kant stop je er “verwachtingen” in, dan zegt het apparaat allemaal ingewikkelde woorden die geen betekenis hebben in de echte wereld (obligaties, buitengewoon dividend, amortiseren, claimemissie en liquiditeit) en aan de andere kant komt er dan een berg geld uit! Wat is de moderne economie toch een wonder.

Elk logisch denkend mens snapt dat er hier iets niet klopt. Beurshandelaars worden stinkend rijk terwijl ze geen arbeid of product leveren. En dat kan helemaal niet, want waar komt dat geld dan vandaan? Van de gewone mensen natuurlijk! Zonder dat we het doorhebben worden onze centjes ingepikt. Je ziet er niks van, je bankrekening blijft gewoon hetzelfde aangeven. Totdat er een echte crisis uitbreekt en je opeens geen baan meer hebt, je hypotheek niet kunt betalen, je spaargeld is verdampt of iets anders waardoor het droog brood eten wordt. Gelukkig is het momenteel nog niet zover, maar eerlijk gezegd denk ik dat het onvermijdelijk is. Want de balans is scheef. En als het op een gegeven moment misgaat, gaat het ook echt mis. Denk ik.

Maar niet alleen de beurshandelaars hebben hier schuld. Natuurlijk heeft iedereen hier letterlijk schuld aan (merk op hoe ik hier correct het woord letterlijk gebruik!). Want wie goochelt er niet als de beurshandelaars met zijn eigen geld? Rood staan, een hypotheek, studieschuld, kopen op de pof. Allemaal voorbeelden van kunstenmakerij in de grote illusie die wij de economie noemen. En terwijl het eigenlijk zo simpel is. Maar dat ga ik hier niet uitleggen, dat vind ik nu een beetje te ingewikkeld. De kern van het verhaal zou zijn: geen geld uitgeven dat je niet hebt.

Dit zegt natuurlijk nog niet zoveel over de film. Maar dat deed ik expres, want over de film is eigenlijk niet zo heel veel te zeggen. Het verhaal gaat over de vooravond van de voorlaatste grote economische crisis (die met de Amerikaanse hypotheken). De firma die hier schuld aan heeft, ontdekt een foutje in de berekeningen. Oeps! Wat te doen? Nou, als we iedereen in de reet neuken voordat zij ons in de reet neuken, komen we nog met een hoop geld weg! Goed plan baas. Geen documentaire, wel interessant. Goed geacteerd en hier en daar een paar interessante observaties. Het is eten of gegeten worden! 7 uit 10.

Oh, wacht. Die dude met die wenkbrauwen, what the fuck?!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten