Wat de poster en naam ook mogen suggereren, Shark Night 3D
is geen monstermovie maar een slasher. Met alle verplichte ingrediënten: een
groepje tieners/twintigers van de bekende samenstelling (de babe, de nerd, de
hunk, de goofball, de virgin, etc.), een vakantiehuisje in de middle of nowhere,
een geheim in het verleden van een van de hoofdrolspelers en een paar Hillbilly’s.
Ook het verloop is als een slasher: in de eerste vijftien minuten worden de
karakters voorgesteld aan de kijker, vervolgens begint de reis naar “de
gevaarlijke plek” waar ze ook de Hillbilly’s voor het eerst tegenkomen. Dan valt
al snel het eerste slachtoffer zonder dat het hoe en waarom helemaal duidelijk
wordt. Paniek. Het groepje valt uit elkaar waardoor de kijker denkt: blijf toch
bij elkaar! Een voor een worden ze afgeslacht. Maar de maagdelijke held(in)
weet door zijn/haar puurheid te overleven. Met of zonder zijn/haar tegenspeler.
Een slasher dus, ik ben zwaar teleurgesteld! Natuurlijk had
ik wel op IMDB gezien dat deze film slechts een 4,2 kreeg. De kans dat het toch
een leuke of goede film is, wordt dan wel heel erg klein. Maar zoals mijn
lezertjes weten, heb ik iets met haaien. Kijken dus. Mede vanwege de titel en
poster. Ik verwacht niet veel, wel een beetje te pruimen haaienfilm. Natuurlijk
niet beter dan Jaws, maar toch iets beter dan de bagger aan haaienfilms die
daarna zijn uitgebracht? Want deze film is nieuw, heeft budget en gaat de
bioscoop in, dan kan er toch niet veel misgaan? Tja, dat is maar hoe je het
bekijkt. Want als slasher is deze film best origineel door het moorden uit te
besteden aan de haaien. Al monstermovie is Shark Night een totale mislukking. De
rol van de haaien is te marginaal en ze hebben geen speciale eigenschappen waardoor
ze angstaanjagend worden.
Shark Night zit in een spagaat. Aan de ene kant een slasher,
aan de andere kant een monstermovie. En dat laatste zit hem natuurlijk in het
gebruik van haaien maar ook in de vele referenties aan Jaws. Zo is de
openingsscène bijna identiek aan de openingsscène uit Jaws. De hond die
apporteert in het meer en terugzwemt, heb ik ook eerder gezien. En zo zijn er nog
meer overeenkomsten: de waterskiër die aangevallen wordt, het net op tijd terugzwemmen
naar de houten pier en de aanval op de haaienkooi. Tenslotte vond ik de
Hillybilly nogal lijken op Quint. Ik houd er wel van, refereren naar andere
films. Maar dan moet het wel ergens op slaan. En het slaat ergens op als de
films genregenoten zijn. Dat is het maken van referenties een beetje als
zeggen: Kijk, dit is mijn grote broer. Omdat het in dit geval geen genregenoten
zijn, wordt het meer als zeggen: Kijk, die is iemand die ik net op straat tegen
ben gekomen. Loos dus.
Het originele van Shark Night 3D is dat je denkt dat je een
monstermovie hebt besteld, maar je uiteindelijk een slasher voorgeschoteld
krijgt. Daar kan ik de lol wel van inzien. Jammer genoeg is de slasher die je
vervolgens voor je krijgt, totaal smakeloos. Geen leuke grapjes (ja, eentje
over je moeder), geen spanning, geen overdreven splatter, geen knipoog en zelfs
geen borsten! En vooral dat laatste is natuurlijk een ernstig gebrek, voor
straf 5 uit 10.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten