woensdag 26 oktober 2011

The Hunt For Red October (1990)




Iedereen heeft deze film natuurlijk al gezien. Het is dan ook een echte tv-film. En dus vaak op tv. Regelmatig? Nee, wel geregeld. Frequent zou je ook kunnen zeggen. In ieder geval zo geregeld dat ik het grootste gedeelte al had gezien. Maar door reclame, zappen en een flinke portie onrust nooit helemaal van A tot Z.

Verhaal: Een Russische (of eigenlijk USSR) onderzeebootkapitein (Sean Connery) wil overlopen naar de Amerikanen en daarbij zijn hypermoderne onderzeeboot aan hen overdragen zodat ze er samen me kunnen spelen. De Amerikanen weten dit in de eerste instantie nog helemaal niet en denken dat het om een aanval gaat terwijl de Russen proberen de onderzeeër te stoppen. En daarmee begint een gevaarlijk kat en muisspel…

Als je een beetje door alle oppervlakkigheid heenkijkt, zie je dat hier sprake is van een Prisoner’s Dilemma: Welke bedoelingen heeft de ander? Kan ik hem wel vertrouwen? En zo was wellicht de hele koude oorlog. Constant werd gedacht: als wij niet eerst aanvallen, vallen zij eerst aan (uitgaan van het slechte). In plaats van: als wij niet aanvallen, zullen zij het ook niet doen (uitgaan van het goede). Door constant uit te gaan van het slechte, neemt de paranoia alleen maar toe waardoor neutrale gebeurtenissen opeens heel veel lading krijgen. Wat mij betreft had de regisseur dat hele thema wel wat verder mogen uitwerken.

Verder viel me weer op hoe typisch Amerikaans de Amerikanen kunnen zijn. Niet de goede daden van de tegenstander staan centraal, nee, het gaat om de volhardende en tegendraadse Amerikanen met hart voor hun land die hun carrière op het spel zetten! In brede zin zie je geschiedvervalsing zowel bij het einde van de tweede wereldoorlog als bij het einde de koude oorlog. Niet de Russen maar de Amerikanen zouden in beide conflicten de belangrijkste rol hebben gespeeld in het beëindigen ervan.

Uiteindelijk was ik niet verbaasd over de film. Ik kreeg wat ik verwachtte, iets met Russen, Amerikanen en onderzeeboten. En Sean Connery. Die wel Rus was maar toch vloeiend Engels sprak. Net als andere Russen. Maar eerst niet. Eerst spreken ze Russisch. En dan komt de magische fee met de Universal Translator en dan spreken ze allemaal Engels. En de Amerikanen? Die spraken ook gewoon Engels. Zeven uit tien omdat ik hem best onderhoudend vond.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten