zondag 23 oktober 2011

Rammbock: Berlin Undead (2010)




Zombiefilms zijn al zo oud als film zelf. De eerste, White Zombie, dateert van 1932 met horrormeester Béla Lugosi in de hoofdrol. In 1968 kwam Night Of The Living Dead uit, de eerste van de serie van George A. Romero. Ondanks dat dit een klassieker is in het genre, werden zombiefilms pas mainstream na Romero’s vervolg, tien jaar later in 1978: Dawn Of The Dead. De jaren tachtig volgden met een stortvloed aan zombiefilms, met (soms kleurrijke) namen als: The City Of The Living Dead, Zombie Holocaust, Hell Of The Living Dead, I Was A Zombie For The FBI, Hard Rock Zombies en mijn favoriet: Return Of The Living Dead.

In principe waren zombies altijd langzaam strompelende en extreem domme monsters die het vooral gemunt hadden op het eten van hersenen (Brains! Brains! Brains!). In 2002 kwam daar echter verandering in met de release van 28 Days later… Zombies waren opeens een stuk minder dom en konden rennen, wat een extra angstaanjagend effect had. Vooral in combinatie met de enorme hordes waarin ze zich gewoonlijk ophouden.

De kern van alle zombiefilms is hetzelfde: er is een epidemie uitgebroken en het is aan de hoofdrolspelers te overleven in een wereld waarin steeds meer van hun vriendjes en vriendinnetjes worden bekeerd tot het zombiegeloof. Dit geeft direct aanleiding tot een terugkerend thema in de zombiefilm: Wat doe je als je partner, ouder of zus een zombie wordt? Kun je die zomaar doodmaken? Een ander veelvoorkomend thema is hoe mensen zich gedragen in crisissituaties. Er zijn altijd helden, lafaards en verraders.

Ik vind zombiefilms leuk. Vooral als de makers een poging hebben gedaan om iets extra´s toe te voegen of een draai hebben gegeven aan de blauwdruk van de zombiefilm. En soms lukt dat, bijvoorbeeld met [REC]. En het lukte ook een klein beetje met deze film: Rammbock: Berlin Undead. Vooral omdat het maar een kleine film is. Daarnaast komen alle thema’s aan de orde zonder dat ze op een Amerikaanse manier worden opgeblazen. Hierdoor komt het drama, want een goede zombiefilm gaat uiteindelijk om het drama, geloofwaardig over. Verder geen originele film, wel nieuw was dat de zombies in deze film bang waren voor flitslichten! Geen hoge score, ook duidelijk niet slecht: 6,5 uit 10.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten